Κάπως καλύτερα σήμερα. Ακολουθεί παραλήρημα με θέμα την εκπαίδευση.
Δεν ξέρω αν πέτυχε κανείς από εσάς στο ΣΚΑΙ κατά το μεσημέρι της Τετάρτης μια απίστευτη συζήτηση μεταξύ των εκπρόσωπων της ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, Πανσπουδαστικης,κλπ, του Πορτοσαλτε και του Καλαμούκη.
Αν δεν το πετύχατε χάσατε. Σχεδόν σε όλη την διάρκεια της κουβέντας (δυο ώρες) οι πάντες (δημοσιογράφοι και κομματοσκυλα) μιλούσαν ταυτόχρονα έτσι ώστε να μην μπορεί να καταλάβει κανείς απολύτως τίποτα από αυτά που λέγονταν. Και όταν που και που κατάφερνε να ακουστεί κάτι τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Πιο ξύλινη γλώσσα ειλικρινά δεν έχω ξανακούσει στην ζωή μου, λες και ήταν κουρδισμένοι από τα χεράκια του Στάλιν. Μπροστά τους η συντρόφισσα Αλέκα έμοιαζε με τον Jon Stewart.
Από τον γενικό χαμό κατάλαβα ότι οι περισσότεροι από τους εκλεκτούς καλεσμένους υποστήριζαν τα εξής
1) Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι κακό πράγμα
2) Η αξιολόγηση των πανεπιστημίων είναι κακό πράγμα
3) Η σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας είναι κακό πράγμα
Για να πω την αλήθεια δεν κατάλαβα πια είναι τα επιχειρήματα για τα πρώτα δύο γιατί γινόταν της τρελής μέσα στο στούντιο. Δεν κάνω πλάκα και πραγματικά θα ήθελα να μου πει κάποιος πια είναι τα επιχειρήματα κατά της ιδιωτικοποίησης και της αξιολόγησης των πανεπιστημίων γιατί δεν έχω ιδέα. Για το τρίτο κατάφερα μέσα στην βαβούρα να ακούσω τα εξής
“ τα πανεπιστήμια θα γίνουν φάρμες εργαζομένων/στελεχών του Κοκαλη, του Μπόμπολα και άλλων εταιριών”
“ οι σχολές θα επικεντρωθούν μόνο στους τομείς που ενδιαφέρουν τις εταιρίες και τα υπόλοιπα τμήματα θα κλείσουν”
Ομολογουμένως σε αυτή την φάση της ζωής μου κανένας από τους παραπάνω δεν θα ήταν για εμένα ο ιδανικός εργοδότης. Αλλά για καθίστε λίγο να καταλάβω. Για πιο λόγο φοιτούν στα πανεπιστήμια οι έλληνες φοιτητές; Θέλετε να μου πείτε ότι όλες αυτές οι χιλιάδες που λυσσάνε να μπούνε σε μια σχολή κάθε χρόνο το κάνουν για την χαρά της γνώσης; Η εντύπωση πάντως που μου έχει δοθεί είναι ότι οι περισσότεροι θέλουν ένα “χαρτί” για να μπορέσουν να βρουν δουλειά. Και θα περίμενε κανείς ότι θα καλωσόριζαν την σύνδεση του πανεπιστημίου τους με κάποιες εταιρίες στις οποίες θα μπορούν να κάνουν την πρακτική τους εξάσκηση και ίσως αργότερα να εργαστούν σε αυτές. Που ακριβώς βρίσκεται η σατανική και ύπουλη παγίδα;
Δεν ξέρω. Ίσως επειδή δεν έχω φοιτήσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο να μην καταλαβαίνω πιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Η εμπειρία μου από τα πανεπιστήμια της Αγγλίας είναι τελείως διαφορετική.
Θα αναφέρω μόνο το εξής. Μπήκα στο conversion course (MSc Computer Science) του Birkbeck με πρώτο πτυχίο από ένα εντελώς άσχετο τομέα (συντήρηση έργων τέχνης). Από την πρώτη στιγμή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα οπότε ζήτησα να μιλήσω με τον υπεύθυνο του τμήματος για τις πιθανότητες που είχα. Αυτός με δέχτηκε και μου είπε περίπου τα παρακάτω
“To Μαστερ αυτό έχει σαν σκοπό πάρει ανθρώπους από άλλους τομείς και να τους μετατρέψει σε επαγγελματίες προγραμματιστές. Το κολέγιο μας προμηθεύει τις εταιρίες πληροφορικής και τις τράπεζες του City και η αγορά αυτή απαιτεί υψηλοτάτη τεχνική κατάρτιση και επαγγελματισμό. Γιαυτο και το ποσοστό αποτυχίας του full time τμήματος φτάνει μέχρι και το 80%. Θα σας συμβούλευα αν θέλετε να συνεχίσετε να επιλέξετε το part-time όπου έχετε περισσότερες πιθανότητες να πετύχετε. Αλλιώς μπορείτε να πάτε σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο που έχει λιγότερες απαιτήσεις από τους σπουδαστές του.”
Δηλαδή
“Αυτά ζητάει η αγορά στην οποία απευθυνόμαστε, αυτά είναι τα στάνταρ μας. Βαλε κάτω τον κώλο σου και δούλεψε αν θες να περάσεις”
Έτσι απλά. Βέβαια είχε απόλυτο δίκιο, κατάφερα και τελείωσα το πτυχίο με part-time φοίτηση. Παρεμπιπτόντως σε όποιο αποτύγχανε στις εξετάσεις δινόταν μόνο άλλη μια ευκαιρία. Αν αποτύγχανε για δεύτερη φορά έπρεπε να ξανακάνει όλο το course από την αρχή.
Το συγκεκριμένο τμήμα που έχει πουλήσει την ψυχή του στις επιχειρήσεις και συμπλέει πλήρως με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας παράγει, παρόλο το μικρό του μέγεθος, πολλαπλάσιο όγκο ακαδημαϊκού και ερευνητικού έργου από τα αντίστοιχα τμήματα των περισσοτέρων ελληνικών πανεπιστήμιων. Επίσης το Birkbeck διαθέτει εξαιρετικά τμήματα Ιστορίας (στο οποίο έχει διδάξει και ο Eric Hobsbawm) και Ιστορίας της τέχνης που έχουν μεγάλη ζήτηση και από όσο γνωρίζω δεν απειλούνται με κλείσιμο (κάθε άλλο). Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο κολέγιο είναι εξαίρεση στον κανόνα πάντως όσο ήμουν εκεί δεν παρατήρησα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και η σύνδεση με την αγορά εργασίας θα βελτιώσουν την ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κατάσταση είναι μη αντιστρέψιμη αυτή την στιγμή και θα ήταν καλύτερο αν επικεντρώνονταν οι αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έτσι ίσως να αλλάξει η κατάσταση μετά από κάποια χρόνια. Αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιος ακριβώς είναι ο αντίλογος σε ότι προτείνεται και πια ακριβώς είναι τα επιχειρήματα ενάντια στις μεταρρυθμίσεις. Αν ξέρετε εσείς να μου τα πείτε να ξέρω και εγώ.
|
11:22:27 PM
Permalink 
|
