Έχοντας πια πολύ ελεύθερο χρόνο βρήκα την ευκαιρία να ξαναδιαβάσω το “Albert Speer: His Battle with Truth” της Gitta Sereny. Πρόκειτε για μια από τις καλύτερες βιογραφίες που γράφτηκαν ποτέ γιατί καταφέρνει να πλησιάσει το θέμα της σε τέτοιο βάθος που πραγματικά σε αφήνει άναυδο. Για να γράψει αυτό το βιβλίο η Sereny μέσα σε διάστημα πολλών ετών είχε αμέτρητες συνεντεύξεις με τον ίδιο τον Albert Speer καθώς και με συνεργάτες του και άλλους ανθρώπους κλειδιά τις εποχής εκείνης. Σε κανένα σημείο δεν πέφτει στην παγίδα να πάρει θέση για τα γεγονότα και είναι ασύλληπτη η ικανότητα της να αφηγείται με τον πιο απλό τρόπο καταστάσεις τον οποίων η ακρότητα και ο παραλογισμός προκαλεί σοκ στον αναγνώστη. Διαβάζοντας το κανείς με φρίκη ανακαλύπτει σταδιακά ένα εξαιρετικά ταλαντούχο, σκεπτόμενο, ευγενή και σε τελική ανάλυση συμπαθητικό άνθρωπο του οποίου η διψά για δόξα και εξουσία και η ευκαιρία που του δόθηκε να κάνει τα προσωπικά οράματα του πραγματικότητα τον έκαναν να συμμετάσχει συνειδητά σε μερικά από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Όπως δηλώνει και ο ίδιος στο βιβλίο του “Inside the Third Reich”
“For the commission to do a great building, I would have sold my soul like Faust. Now I had found my Mephistopheles.He seemed no less engaging than Goethe’s.”
Το βιβλίο αυτό είναι μια υπενθύμιση σε όλους ότι η φύση του ανθρώπου περιέχει μέσα τις ακραίες αντιθέσεις οι οποίες συνυπάρχουν και εκδηλώνονται ταυτόχρονα. Ότι γινόμαστε συνένοχοι σε τρομερά εγκλήματα όταν αδιαφορούμε για την ηθική τον πράξεων μας. Το κτήνος έχει πολλά πρόσωπα και ένα από αυτά μπορεί να είναι αυτό ενός χαρισματικού και συμπαθέστατου αρχιτέκτονα από το Mannheim Ποιος στ’ αλήθεια μπορεί να πει ότι θα το αναγνώριζε άμα το έβλεπε μπροστά του;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ελληνική μετάφραση, όσοι γνωρίζεται αγγλικά φροντίστε να το προμηθευτείτε από κάπου.
Αυτό το βιβλίο και η προσωπικότητα του Speer με είχαν εντυπωσιάσει τόσο ώστε να διαλέξω σαν θέμα τις τελικής πτυχιακής εργασίας στο ΒΑ (για το κομμάτι που αφορούσε την ιστορία τέχνης) τα σχέδια του για την ανακατασκευή του Βερολίνου. Το αποτέλεσμα μάλλον ήταν καλό μιας και ο υπεύθυνος καθηγητής την πρότεινε για δημοσίευση. Δυστυχώς δεν είχα τότε το θάρρος να την στείλω σε κάποιο περιοδικό και τώρα πια δεν νομίζω ότι έχει νόημα.
|
6:17:05 PM
Permalink
|