| Studentenhuis na vijf jaar watervilla |
|
Utrecht overweegt als eerste studentenstad drijvende
studentenwoningen die na vijf jaar tot zelfstandige woningen
worden omgebouwd te realiseren.
Het gaat om een pilotproject van circa twintig
units. Twee bouwlagen bestaande uit twee tegenover
elkaar gelegen blokken van zes geschakelde units (3 bij
6 meter) waarvan een voor gemeenschappelijk gebruik, gescheiden
door een drie meter brede gang. “Uit sociaal en politiek
oogpunt is dit een ideale oplossing”, meent G. Huijgen,
ontwikkelingsmanager van Dura Vermeer Business Development
afdeling Ruimte en Water in Hoofddorp dat het concept bedacht.
De units komen op een drijflichaam dat is opgebouwd uit
een ongeveer één meter dikke EPS-plaat met
daarin een rasterwerk van betonnen balken zodat de druk
van het bouwwerk gelijkmatig over het drijflichaam wordt
verdeeld. De balken worden onderling met elkaar verbonden
waardoor een star geheel ontstaat. Slechts daar waar op
enig moment het drijflichaam in twee afzonderlijke delen
wordt gesegmenteerd, is een voorziening aangebracht die
het gemakkelijkst te vergelijken is met een pen/gatverbinding.
Al het (geprefabriceerde) leidingwerk wordt in het EPS-lichaam
opgenomen en komt op één centraal punt naar
buiten.
Het drijflichaam zal circa 25 centimeter boven de waterrand
uitkomen. De units zelf zijn voorzien van een betonvloer
zodat zo’n vloer niet op het EPS-lichaam gestort hoeft
te worden. De ontwikkelingsmanager spreekt van “een
perfect geïsoleerde vloer”. Huijgen:
“We zijn momenteel bezig met het nader uitwerken van
de technische details. Een van de dingen die we nog moeten
engineeren is de dimensionering van het betonbalkenraster.
Dat is mede afhankelijk van het definitieve programma van
eisen.”
Het woongebouw zelf is modulair van opzet.
Architect ir. M. de Schepper van het Rotterdamse Bureau
van Rooden vergelijkt de units met “bouwstenen”
en trekt de vergelijking met Lego. Een standaard unit weegt
ongeveer 5000 kilo en bestaat uit een stalen frame met gipswanden.
De units variëren in grootte van 18 vierkante meter
(onzelfstandige unit) tot 24 vierkante meter. De units zijn
zowel in lengte als breedte variabel.
“De gevels krijgen een french window-achtig uiterlijk
met een glazen schuifpui. Het complex zal mede daardoor
als één gebouw ogen en daardoor niet met containerbouw
worden geassocieerd” aldus de architect.
Het makkelijk verplaatsbare complex is door een flexibele
aanlegsteiger met de wal verbonden. Daarmee wordt het gebouw
tevens op zijn plaats gehouden zonder dat het verankerd
is in de bodem.
Exploitatie
Stichting Studentenhuisvesting Utrecht (SSH) onderzoekt
momenteel hoe tot een rendabele exploitatie kan worden gekomen
en werkt aan het optimaliseren van het programma van eisen.
Een zoektocht naar de meest ideale samenstelling van zelfstandige
en onzelfstandige units.
Het innovatieve van dit concept is volgens de ontwikkelingsmanager
dat het tijdelijke karakter van deze nieuwbouw wordt verlengd
door het complex na minimaal vijf jaar om te bouwen tot
kwalitatief hoogwaardige woonruimte. “Het drijflichaam
is dusdanig opgebouwd dat het vrij eenvoudig in twee delen
van 15 bij 12 meter kan worden gesplitst. Het tijdelijke
woongebouw wordt getransformeerd tot vier watervilla’s,
elk met een oppervlakte van 180 vierkante meter. Na vijf
jaar blijft dus het hele frame staan en wordt verbouwd tot
een compleet nieuw huis.” Omdat de wanden geen deel
uitmaken van de dragende constructie is de ruimte vrij indeelbaar.
Een unit kost circa 20.000 euro. Huijgen: “Door het
toekennen van een restwaarde ontlast je de opdrachtgever
van een (financieel en logistiek) probleem en is er nagenoeg
geen sprake van kapitaalvernietiging. Circa zeventig
procent van de totale investering is al in de voorfase
gedaan.”
Ifd - Innovatief Flexibel en Demontabel
Het streven is om de twintig woningen voor het nieuwe studiejaar
klaar te hebben. De bouwtijd beloopt twee maanden. Huijgen:
“Het is de bedoeling om het gebouw op één
locatie te assembleren en vervolgens naar de uiteindelijke
plaats van bestemming te transporteren. Het is tenslotte
ifd-bouw.”
Voor de realisatie benaderde Dura Vermeer naast architectenbureau
Van Rooden, unitbouwer Wagenbouw Accommodaties en Romein
Beton. Binnenkort verwacht de initiator een intentie-overeenkomst
te sluiten met een EPS-fabrikant. De woningen voldoen volledig
aan het bouwbesluit. “Bouwtechnisch gezien zijn er
geen problemen, de juridische status is maatgevender dan
de bouwtechnische beperkingen.”
Op dit moment wordt in Utrecht naar een geschikte locatie
gezocht, een heikel punt volgens Huijgen. “Dit concept
biedt de mogelijkheid om op bescheiden schaal in een behoefte
te voorzien. Het benutten van water voor een woonfunctie
ligt echter gevoelig. Doordat er steeds meer druk op de
nog beschikbare ruimte komt, is het onvermijdelijk dat functies
worden gedeeld of gecombineerd. Bestuurders kunnen niet
aan de ene kant studentenhuisvesting en in zijn algemeenheid
starters op de woningmarkt tot speerpunt van beleid verheffen
en aan de andere kant initiatieven die hierop inspelen frustreren
door star aan bestaand beleid te blijven vasthouden. Zowel
de gemeentelijke als landelijke politiek moet daarvoor een
helder beleid ontwikkelen.”
bron: Cobouw
4:21:56 PM 
|
