Noordzeekanaal was er nu niet gekomen
Het is te hopen dat onze aanstaande koning Willem IV betere
zeebenen heeft dan zijn voorganger. Toen Koning Willem III
125 jaar geleden de opening van het Noordzeekanaal bijwoonde,
werd de goede man bijkans zeeziek. Om het Noord-Hollandse
feestje nu luister bij te zetten, vereerden Willem-Alexander
en zijn aanstaande bruid Maxima donderdag het Noordzeekanaal
met een bezoekje. Dat het Noordzeekanaal bestaat, is volgens
velen die daar de afgelopen tijd hun licht over hebben laten
schijnen, te danken aan de mate van voortvarendheid waarmee
toendertijd projecten werden aangepakt. Toch gingen er ook
toen nog vijftien jaar discussie aan vooraf voordat alle
partijen instemden met het plan. Dat roept de vraag op of
de verbinding tussen Amsterdam en de Noordzee in deze tijd
nog gegraven zou kunnen worden.
Prof. H. de Ridder van de TU Delft heeft
zichzelf die vraag gesteld. Volgens hem wordt het belangrijkste
verschil tussen nu en 125 jaar geleden gevormd door "de
weerbarstige omgeving”. Zou het kanaal nu gegraven
worden, dan zou er volgens De Ridder op zijn best een kronkelkanaal
liggen. "De ingenieurs van nu dienen rekening te houden
met elke boer, burger, burgemeester of zeldzame pad”,
aldus De Ridder in een toespraak die hij donderdag hield.
"Het is nog een geluk dat een kanaal niet ondergronds
kan, anders had dat ook nog gemoeten”, grapte
hij. Hij wees ook op de serie PKB’s (planologische
kernbeslissingen) die vooraf dienen te gaan aan een groot
infrastructureel project, evenals de tracebesluiten, MER
(milieu-effectrapportage), bestemmingsplannen, enzovoort.
"Het Noordzeekanaal had een MER-studie al niet eens
overleefd”, denkt De Ridder. "Zo’n kanaal
zou weleens kunnen leiden tot meer scheepvaartverkeer en
dat geeft allemaal extra uitstoot ten opzichte van de nul-variant,
geen kanaal.” En als de uitvoerders echt pech hebben,
wordt er op een strategische plaats in het traject ook nog
een "Bulderdam" aangekocht. Kortom, als het kanaal
nu aangelegd had moeten worden, hadden daar wel eens heel
wat meer dan vijftien jaar overheen kunnen gaan voordat
het realiteit werd. Waarschijnlijk zou het niet
aangelegd worden. De Ridder concludeert na zijn
uiteenzetting dat er verschillende lessen getrokken kunnen
worden uit de aanleg van het kanaal. Op de eerste plaats
dat grote infrastructurele werken door de overheid
gefinancierd moeten worden.
Dat plaatst het verhaal weer in een heel actueel
kader. Nu wordt er inmiddels al weer jaren gesteggeld
over het al dan niet aanleggen van een tweede sluis bij
IJmuiden. Onlangs is de laatste hand gelegd aan de Trajectnota/MER.
Een boekwerk van meer dan duizend pagina’s: een hoofdnota,
vijf achtergronddocumenten, met daarin opgenomen alle relevante
studies zoals wachttijden, een economische studie en een
milieustudie.
Zou de tweede sluis er ooit komen?
bron: ANP
6:55:16 PM 
|
|
