| Installatie rioolwaterzuivering tekent zich
af - Amsterdam West |
|
Via zeven zuiveringsstraten in de nieuwe rioolwaterzuiveringsinrichting
(rwzi) Amsterdam West stroomt straks het afvalwater van
de meeste Amsterdammers gezuiverd onder vrij verval in zijkanaal
F.
Prominent op de voorgrond staan de drie slibgistingstanks
waarvan Aannemersbedrijf Visser & Smit de laatste van
een betonnen dak voorziet. De tanks staan op de kop van
het 125 meter brede terrein dat maar liefst een kilometer
lang is.
De werkzaamheden op het terrein maken deel uit van het
Project A4, de verplaatsing van de zuiveringscapaciteit
van de rwzi’s Amsterdam Oost en Zuid naar de nieuwe
inrichting en uitbreiding van het rioolstelsel met twee
nieuwe grote persleidingen en vier boostergemalen om het
rioolwater naar de nieuwe zuivering te pompen.
Een megaproject dat volgens Hans Verhoeven,
hoofd bureau externe betrekkingen Project A4 van de Dienst
Waterbeheer en Riolering (DWR), vanaf de planvorming tot
de oplevering acht jaar in beslag neemt.
De locatie van de nieuwe rwzi is als bouwterrein opgedeeld
in vijftien percelen. Verhoeven: “We hebben hiermee
willen bereiken dat ook kleinere aannemers konden inschrijven.”
Het project is in twee grote delen gesplitst. Aannemersbedrijf
Visser & Smit is de aannemer op het voorterrein waarop
het bedrijfsgebouw komt en de drie slibgistingstanks. Op
het achterterrein is de Aannemerscombinatie Hegeman, Aan
de Stegge, Van de Klok werkzaam die ook de coördinerend
aannemer is.
Funderingen
Dat het een enorm bouwproject betreft is bijvoorbeeld te
zien bij het ontwerp van de funderingen. Voor de funderingen
van alle tanks en gebouwen zijn in totaal maar liefst 6700
prefab betonnen heipalen nodig.
Omdat een vrachtwagen ruimte biedt voor maar een beperkt
aantal heipalen, zijn ze volgens Verhoeven uit logistieke
en kostentechnische overwegingen allemaal per schip aangevoerd.
Vervoer over de weg zou de bedrijven in het Westelijk Havengebied
ook te veel overlast bezorgen. Een ander kenmerk van de
omvang van het project is de inzet van mensen. Afhankelijk
van de fase in het bouwproces zijn op de bouwlocatie tussen
de zeshonderd en achthonderd mensen werkzaam.
De bezink- en beluchtingstanks zijn uitgevoerd in prefab
beton. De drie slibgistingstanks zijn met behulp van glijbekistingen
in een 24-uurs regime gebouwd. De tanks zijn 25 meter hoog,
de wanden zijn 32 centimeter dik en het dak varieert in
dikte van 25 aan de randen tot 65 centimeter in het midden.
Het dak is in het hart ondersteund met een kolom. De buitenschil
van de tanks bestaat uit een isolatiepakket dat op de wand
wordt gelijmd waarover een schil komt van aluminium golfplaat.
De tanks maken onderdeel uit van het reinigingsproces van
het rioolwater dat volgens Verhoeven zeer milieuvriendelijk
is omdat er nauwelijks chemicaliën aan te pas komen.
“Het effluent dat wij lozen op het oppervlaktewater
is van ongeveer gelijke kwaliteit als het oppervlaktewater
zelf.” De rwzi bootst het natuurlijke zelfreiningingsproces
van water op de locatie na. Er zijn hierin drie
fasen te onderscheiden: de mechanische fase, de biologische
fase en de splitsing in gezuiverd water en zuiveringsslib.
Het rioolwater komt bij de rwzi binnen in de debietmeterput.
Hier vindt onder meer controle op de kwaliteit van het water
plaats. Vervolgens gaat het water naar het roostergoedgebouw
waar harken de grotere vaste delen uit het water zeven die
voor verbranding naar het Afval Energiebedrijf (AEB) gaan.
Het rioolwater vervolgt zijn weg naar de vier voorbezinktanks
voor het verwijderen van materiaal dat kleiner is dan 6
millimeter. Via de centrale verdeeleenheid komt het water
in de beluchtingstanks of AT’s (aeratietanks) waar
bacteriën verontreinigingen naast fosfaten en nitraten
aanpakken.
Straten
In de nabezinktanks worden de bacteriën door bezinking
gescheiden van het water en weer richting AT’s gestuurd.
Het overschot aan bacteriën gaat naar de slibgistingstanks.
Verhoeven: “Bij het reinigen van het rioolwater spreken
we van zogenaamde ‘straten’. Eén straat
bestaat uit één beluchtingstank en twee nabezinktanks.
De nieuwe rwzi heeft zeven van dergelijke straten.”
De capaciteit van de nieuwe rwzi moet voldoen tot 2015 en
is berekend op een aanvoer van 1 miljoen vervuilingseenheden.
Een vervuilingseenheid is de hoeveelheid afval die een inwoner
gemiddeld per dag via het afvalwater loost. “Voor
het geval de capaciteit niet meer voldoet is nog ruimte
voor een achtste straat achter op het terrein als de behoefte
aan uitbreiding van de capaciteit in toekomst toeneemt.”
Omdat het te reinigen water onder vrij verval stroomt, zijn
de eerste tanks hoog aangelegd. De lager gelegen tanks krijgen
wanden van 8 en 4,5 meter.
In de slibontwatering vindt een verdere scheiding
van slib en water plaats. Het water ondergaat weer
het zuiveringsproces in de ‘straten’ terwijl
het slib onder invloed van zuurstofloze, zogenaamde anaërobe
gisting wordt afgebroken in de slibgistingstanks. Hierbij
komt biogas vrij dat het AEB gebruikt om
gasmotoren aan te drijven die elektriciteit opwekken. Volgens
René Clignett, disciplineleider civiel van DWR, is
de gisting de reden dat de aannemer de tanks van een pakket
isolatie voorziet: “Isolatie van de tanks is noodzakelijk
omdat we het slib verwarmen tot een temperatuur van 33 graden
Celsius. Bij deze temperatuur gedijen bacteriën het
beste. Zonder isolatie gaat er gewoon te veel energie verloren.”
Slib
Behalve het biogas dient ook het slib als brandstof. Verhoeven:
“Door het scheiden van het huishoudelijk afval komt
er nog weinig ‘groen’ afval in de verbrandingsoven
terecht. Een gevolg hiervan is dat de verbrandingswarmte
stijgt. Het slib dat nog altijd een flinke fractie water
bevat, verlaagt de vlamcapaciteit waardoor de capaciteit
van de AVI voluit kan worden benut.” In de daken van
de tanks zijn roestvast stalen ontluchtingsventielen opgenomen
voor het geval ophoping van biogas ontstaat.
De drie grote slibgisttanks zijn een beetje het
visitekaartje van de rwzi. Ze krijgen met hun aluminium
gevels een hightech uiterlijk en staan uiteindelijk met
hun basis in een vijver. Een watergordijn met een hoogte
van ongeveer 15 meter voor de drie tanks langs geven het
aanzicht nog een extra accent.
De opstart van het complex vindt medio 2005 plaats. Op 1
januari 2006 zijn de rwzi’s Zuid en Oost buiten bedrijf
en is de nieuwe rwzi volledig operationeel.
bron: Cobouw
4:22:14 PM 
|
